Arianna Ancona „La Quarta Sponda”

Projekt „Czwarte Wybrzeże” ukazuje dramat tysięcy Libijczyków deportowanych w roku 1911 na wyspę Tremiti podczas wojny włosko-tureckiej. Zniewoleni na skalnym czubku półwyspu, przymusowi migranci wystawieni na ostry wiatr, cierpieli głód, niedolę i umierali w ciężkich warunkach z powodu chorób oraz tęsknoty za swoją ojczyzną. To właśnie ta niewola, deportacje oraz masakra ludności libijskiej na włoskich wyspach podczas tamtej wojny były pretekstami dla serii międzynarodowych ataków terrorystycznych w przeciągu ostatnich 50 lat europejskiej i śródziemnomorskiej historii. Nierówne i postrzępione krajobrazy wysp widoczne na fotografiach są metaforą wieku naznaczonego polityczną stabilnością o wątpliwej proweniencji.

Dokumenty i gazety, które autorka odnalazła w archiwach oraz materiały zakupione przez internet zaistniały jako symbole reinterpretujące tamte miejsca i jako takie w procesie zmiany kolorystyki, stały się częścią jej projektu. Skany materiałów z archiwów są drukowane i barwione zielenią po to, by uczcić pamięć i oddać szacunek libijskim tradycjom.

„Czwarte Wybrzeże” było faszystowskim określeniem północnoafrykańskich kolonii. Dziś to ziemia obiecana, idealistyczny miraż dalekich krain i Morza Śródziemnego.

Jedna jest droga prowadząca na „Czwarte Wybrzeże”: to droga nadziei na lepszą przyszłość.

Arianna Ancona. Artystka wizualna, której medium jest fotografia, tekst oraz rysunek. Badania, które prowadziła sama, jak i w zespołach dotyczyły obszarów religii, historii oraz polityki w głównej mierze regionu Morza Śródziemnego. Te aspekty życia człowieka decydują i warunkują rozwój jego myśli, zachowań oraz wpływają na kształtowanie się relacji. Jej odkrycia i twórcze interpretacje pomagają te aspekty lepiej zrozumieć.