Projekt Eugenii Maximova inspirowany jest dzieciństwem, które zawiązane było z kiczem. „Kicz jest czasami trudny do strawienia, lecz dla wielu jest także bezpretensjonalny i gustowny” twierdzi absolwentka dziennikarstwa, która uważa swoją pracę jako coś w rodzaju antidotum na typowe opowieści o regionie.
„Kicz oraz ludzka skłonność do wyolbrzymiania od zawsze mnie fascynowały”
Mówi Eugenia Maximova, która urodziła się za żelazną kurtyną, w bułgarskim mieście Ruse położonym nad Dunajem.
„Wiele moich wspomnień z dzieciństwa związanych jest z kiczem. Był on w prawie każdym domu – kryształy oraz ceramiczne talerze obiadowe, wazy i figurki, trudne do pozyskania przedmioty z zagranicy, plastikowe owoce oraz kwiaty. Wszystko to było wyeksponowane za szkłem i stanowiło powód do dumy."
Lecz gdy tylko zaczęła pracę nad projektem Kuchennych Opowieści z Bałkanów, jej własnej publikacji bazowanej na serii skromnych wnętrz, zaczęła zastanawiać się, jak dołączyć „część z tych niesamowitych, wzorów obrusów z plastiku, tak kochanych w tych okolicach”. Wtedy odkryła, że obrusy te od lat były produkowane w jej rodzinnym mieście. Był to szczęśliwy traf potrzebny do rozpoczęcia nowego projektu.
„Kicz nie wymaga specjalnego przygotowania, przemyślenia czy wynagrodzenia. W zasadzie prawie w ogóle nie wymaga myślenia. Kicz jest melodramatyczny, sentymentalny i folkowy, jednak potrafi także zabawiać. Dzisiejsza kultura kiczu kwitnie we wszystkich dziedzinach życia."
Ale, jak podkreśla, praca pozostaje formą obserwacji społecznej i komentarzem.
„Niedobór towarów w okresie komunizmu stworzył kulturę szpanerstwa, kulturę w której ludzie zachowują się ostentacyjnie. Podczas tego okresu kicz był także szeroko używany jako rodzaj politycznej propagandy. Jedyną racją bytu sztuki było wzmocnienie dyktatury i chwalenie jej przywódców."
Eugenia Maximova urodziła się w miejscowości Ruse w Bułgarii. Ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Wiedeńskim. Artystkę szczególnie interesuje antropologia wizualna. Jej dziennikarskie wykształcenie stanowi inspirację wielu jej projektów i chociaż często różnią się one od tradycyjnego fotoreportażu, to celem jej pracy jest rzucenie światła na życie innych oraz zobrazowanie zagadnień socjopolitycznych. Obecnie Eugenia Maximova pracuje jako freelancer. Jej klientami są między innymi: GEO, National Geographic, Die Zeit, Moscow News, The Guardian i inni. Prace Eugeni są reprezentowane przez The Anzenberger Gallery/Agency.