Ewa Pawlus „Pamięć”

PAMIĘĆ. Zdolność organizmu do przyswajania, przechowywania i odtwarzania własnych doświadczeń życiowych. Stanowi trwały magazyn zakodowanych śladów pamięciowych o nieograniczonej pojemności. W miarę upływu czasu, w wyniku normalnych procesów metabolicznych, w mózgu następuje dezintegracja, a w rezultacie całkowity zanik zapamiętanego materiału. „Pamięć” to cykl ośmiu czarno-białych fotografii, wykonany w technice tradycyjnej. Za pomocą eksperymentów, manipulacji obrazem, światłem oraz celowej degradacji materiału światłoczułego artystka próbuje zilustrować sposób w jaki funkcjonuje ludzka pamięć oraz procesy zachodzące w mózgu człowieka. Fragmentaryczność i szczątkowość obrazów, dezintegrację i degradację, tłumienie i wypieranie złych doświadczeń, luki pamięciowe zastąpione wyobrażeniami, a z drugiej strony idealizacja oraz subiektywizacja wspomnień stanowią przedmiot jej poszukiwań.