Kim jestem? Całe dorosłe życie zadaję sobie to pytanie. Wpisano mi w rodowód bycie umysłem ścisłym i zachowywania się, jak na takowy przystało. Ubrano mnie w dobrze sprawdzony w rodzinie algorytm. Brak w nim było miejsca na własne decyzje. Ten wypracowany do perfekcji przez pokolenia matematyków kod, miał trwać niezmieniony przez wieku. Przepływ musiał działać bez zarzutu. Start-Stop. Przetwarzanie zakończone, pora na kolejny przebieg pokolenia… matematyków. Dzięki temu, dobrze rozumiem, co przeżywa człowiek uwięziony w tożsamości narzuconej przez innych, który wyrywa się z niej i odkrywa, wszelkimi możliwymi metodami… prawdziwego siebie. Cykl „Bez algorytmu”, to wielowątkowa opowieść zbudowaną na moich własnych autoportretach. Tym wspólnym mianownikiem, zaznaczam swój subiektywny i emocjonalny stosunek do formy prezentacji niniejszego materiału. To moja biografia. Każda prezentowana w nim postać, stanowi wizerunek tej części mnie, która nie wpisywała się w archetyp poważanego matematyka. A mimo to, w ukryciu ją w sobie wytworzyłam. Tworząc ten materiał wydaję sobie zgodę na otwarte bycie Sobą. Błędem w cudzym w algorytmie. Prezentowany materiał powstał z wykorzystaniem technik mieszanych (fotografie archiwalne, również z archiwum rodzinnych, przefotografowania, fotografia inscenizacje/self performance). Wykorzystana technika Brąz Van Dyke, prezentuje moją, mimo wszystko więź z pokoleniową przeszłością. Tą samą, która narzuciła... algorytm.
Iwona Suszycka
Ur. 1975 w Warszawie. Absolwentka Wydziału Informatyki George Mason University, USA oraz WIT pod Auspicjum Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
Medium fotografii jest nieodłączną częścią jej codzienności od 17 roku życia. Ukończyła z wyróżnieniem Warszawską Akademię Fotografii. Obecnie studentka roku dyplomowego Studium Fotografii ZPAF, przy Związku Polskich Artystów Fotografików w Warszawie.
Uprawia fotografię raczej kreacyjną niż dokumentującą, stąd subiektywny i emocjonalny charakter jej projektów artystycznych. W procesie twórczym porusza problematykę psychologiczną i problem społeczny. Eksperymentuje z wieloma formami, sięgając m.in. po kolaż, fotografię natychmiastową, cyfrową, analogową, a także dziewiętnastowieczne techniki alternatywne.
Pracuję przeważnie z sobą samą, chociaż nie zawsze. Sięga również po rodzinną fotografie archiwalną.
Prace jej charakteryzuje „performance”, często o tle fraudowskim.
Zdobyła uznanie w konkursach lokalnych i międzynarodowych m.in. Julia Margaret Cameron Awards – Fotonostrum kolejno w 17, 18 i 19 edycji.
Godziny otwarcia wystawy:
Poniedziałek - Piątek; 12.00 - 18.00
Sobota - Niedziela; 10.00 - 20.00