Marek Noniewicz „This is not Still Life”

„This is not Still Life” – cykl fotografii realizowany w latach 2013-2016.

Prezentowane prace to reprodukcje powiększeń formatu 30 × 40 cm wykonanych w ciemni na papierze fotograficznym i tonowanych, lub częściowo tonowanych.

Powiększenia wykonano z czarno-białych negatywów formatu 13 × 18 cm.

Inspiracją dla prac była lektura poematów Thomasa Sternsa Eliota The West Land (1922) i The Hollow Man (1925), oraz odbitki albuminowe martwych natur Charlesa Hippolytea Aubry, które miałem okazję oglądać w Muzeum Fine Arts w Bostonie. Powiedzieć, że w serii „This is not Still Life” zawarłem krytykę współczesnej kultury i cywilizacji, poprzez wizualizację własnych odczuć o jej kondycji, to tylko część prawdy. To obrazy głodu emocji i wątpliwości w umiejętność ich przeżywania. Świadomość tego niedosytu, staje się pretekstem do próby oczyszczenia i tworzy przestrzeń do poszukiwania harmonii w budowaniu relacji między przedmiotami – symbolami na fotografiach.

W obszarze mojej aktywności znajduję się głównie fotografia, choć coraz częściej myślę, że interesuje mnie światłoczułość, zarówno ta naturalna jak i sztuczna, bo też trudno dokładnie postawić granice. Jestem przekonany, że sposób zapisu odzwierciedla proces myślenia o obrazie i jego recepcję; stąd też częściej sięgam po techniki historyczne i eksperymentalne, czy efemeryczne formy zapisu. Traktując je jako rodzaj klucza do języka natury. Staram się ożywić mit, próbuję znaleźć dla niego współczesny kontekst. Nieodwracalność i nieustanne przeobrażenia procesów srebrowych, są w jakiś sposób tożsame ze zmiennością świata przyrody. To, co staram się rejestrować, to przebieg tych zmian.

http://mareknoniewicz.blogspot.com/

Marek Noniewicz - rocznik 71, studiował Biologię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Już w czasie studiów biologicznych postanowił rozwijać swoją pasję fotograficzną, podejmując naukę w Lidova Koncevator w Ostrawie, pogłębiał swoją wiedzę, kontynuując naukę na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, gdzie studiując, pełnił również funkcję technologa w Katedrze Fotografii kierowanej wówczas przez profesora Stefana Wojneckiego. Po studiach podejmuje prace jako instruktor fotografii w Pałacu Młodzieży w Bydgoszczy, następnie pracuje jako niezależny instruktor, a od 2017 roku jest kustoszem Muzeum Fotografii w Bydgoszczy. Jest dyplomowanym oligofrenopedagogiem. Jako twórca pracuje w różnych mediach się video, performance i fotografii, w której często sięga do technik historycznych. Dokumentuje przestrzenie pozornej nieobecności, używając fotografii analogowej, próbuje znajdywać jej organiczny rodowód. Jest również wykładowcą , autorem tekstów o fotografii i kuratorem wystaw, prowadzi autorskie warsztaty z zakresu fotografii i zjawisk światłoczułych.