Album „Archi(w)tektura Henryka Nahorskiego” to archiwalne zdjęcia architektury modernistycznej Bydgoszczy i regionu autorstwa Henryka Nahorskiego. Zespół fotografii zawiera unikalną i bogatą dokumentację ikonograficzną, która stanowi cenny materiał do analizy historii i przemian powojennej polskiej modernistycznej architektury i urbanistyki.
Kiedy kilka lat temu po raz pierwszy spotkałam panią Elżbietę, wdowę po zmarłym w 2012 roku fotografiku Henryku Nahorskim i usłyszałam o jego archiwum fotograficznym, od razu przyszedł mi na myśl Jerzy Lewczyński i jego definicja archeologii fotografii: Archeologią fotografii nazywam działania, których celem jest odkrywanie, badanie i komentowanie zdarzeń, faktów, sytuacji dziejących się dawniej w tzw. przeszłości fotograficznej. Dzięki fotografii ciągłość wizualnego kontaktu z przeszłością stwarza możliwości poszerzenia oddziaływania dawnych warstw kulturotwórczych na dzisiejsze.
W 2016 roku pani Elżbieta odwiedziła Fundację po raz kolejny, jako uczestniczka warsztatów dotyczących digitalizacji i archiwizacji fotografii w ramach Vintage Photo Festival. Wówczas przyniosła ze sobą kilkadziesiąt negatywów o zróżnicowanej tematyce: od reportaży wydarzeń społecznych dla CAF-u, przez zdjęcia toruńskiego gotyku po fotografie rodzinne, mówiąc w żartach, że chyba je zniszczy, bo nie wie co z nimi zrobić i nikt ich nie chce.
Wśród tego arbitralnego archiwalnego zbioru udało mi się rozpoznać powtarzalny styl świetnych ujęć architektury modernistycznej regionu, który od razu rozpoznałam jako przykład modnego dziś podgatunku fotograficznego architecture porn. Od tego czasu szukałam sposobu na ocalenie tych fotografii od zniszczenia i zapomnienia. Po roku wytężonej pracy udało się zorganizować wystawę zwieńczającą te starania.
– Katarzyna Gębarowska
Henryk Nahorski urodził się 10 stycznia 1939 roku na Kresach Wschodnich. Roman Robaczewski wspomina: „O tym, jak wielką dla niego miłością była sztuka fotografowania, niech świadczy fakt, że pieniądze otrzymane od swej mamy na wyprawkę dla dopiero co urodzonej córki Ewy, bez wiedzy żony przeznaczył na zakup aparatu fotograficznego marki Kijew. Zasadnicza odmiana w jego życiu nastąpiła w momencie nabycia pierwszego <<profesjonalnego>> aparatu fotograficznego. Fotografia stała się jego pasją, pozostał jej wierny do końca życia. Pomimo sukcesów w fotografice, potwierdzonych przyjęciem do Bydgoskiego Towarzystwa Fotograficznego, nie poświęcił jej całego życia, bo od 1973 roku zaangażował się zawodowo w wydawnictwa turystyczne. Wydał dziesiątki map i planów miast z regionu kujawsko-pomorskiego, liczne foldery turystyczne itp. Stał się niekwestionowanym autorytetem w tym zakresie. Sama Bydgoszcz zawdzięcza mu aż jedenaście wydań planów miasta. Henryk Nahorski raczej nostalgiczny, romantyk, sprawiający wrażenie obojętnego wobec spraw przyziemnych, mający umysł i duszę artysty.