Wetzel i Schuster, „Supermodels”

Jak to jest otrzymać rozkaz przyjęcia określonej pozy, bycia nagim płótnem dla fotografa? Jak to jest być obserwowanym? Czy postrzeganie znanego obrazu zmienia się, jeśli model jest płci przeciwnej i znacznie starszy niż ikoniczna inspiracja? Czy formalne kryteria estetyczne są wystarczająco silne, aby wytrzymać zmianę kontekstu? Fotograficzny duet, Wetzel i Shuster badają ikoniczne zdjęcie kobiet w historii fotografii. Zdjęcia doskonale znane takie jak ostatni portret Marilyn Monroe autorstwa Bena Sterna, Lady Lisa Lyon w obiektywie Roberta Mappelethorn’a czy kontrowersyjne zdjęcie Jurgena Tellera przedstawiające pozującą Kristen McMenamy z napisem „Versace” na piersi szminką. Autorzy analizują relację między fotografem a modelem, przyjmując rolę wcześniej podziwianych kobiecych modelek odwracając role męskiego fotografa i żeńskiej modelki, Wetzel i Schuster chcą uświadomić różnorodne, nieświadome sposoby działania i postrzegania procesu obrazowego. Ikoniczne oryginalne fotografie ukształtowały nasze kolektywne estetyczne oczekiwania wobec „zdjęcia z kobietą”, ale co staje się widoczne, gdy role zostają odwrócone? Jakie uczucia to wzbudza w nas jako fotografów, gdy już nie jesteśmy za aparatem, ale przed nim? Jak to jest być obserwowanym?